Telefonda konuşmayı sevmiyorum. Garip sessiz anlar oluyor, sonsuzluk gibi geliyor. O kısa aralarda bazen dudaklarımı ısırıyorum, bazen çığlık atar gibi ağzımı sonuna kadar açıyorum. Bazen de yanaklarımın içine alabildiğim kadar hava alıyorum ve yutuyorum. Sonra kaldığım yerden devam ediyorum, 'Aynı işte, senden?'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder