Konuştuğumuz gibi, diyor. Yarın saat üçte. Yanına sadece küçük bir sırt çantası alabilirsin.
Kısıtlanınca kararsızlık nöbeti geçiririm. Boynumun arkası ağrır, hareketlerim hızlanır, evin içinde anlamsızca yürümeye başlarım. Açık pencereden gelen sesler, odaya sızan hava, çalan telefon ve küçük bir sırt çantasına tıkıştırdığım bir kaç kitap, bir iki tişört, tokalar ve şarj aletleri... Dün gece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder