Dün denedim, kahve kavanozunu açtım ve kokuyu çektim içime. Hafızamın getirdiklerine şaşırmak için yaptım ve her şeyin nasıl da olduğu gibi yerli yerinde durabildiğine çok şaşırdım:
- ODTÜ, üçüncü yurt önü, ağaçların altında, akşam saat 6 - 7 civarı, İshak ve kızın adı aklımdan gitmiş, gülüyorlar...
- Aşağı Ayrancı, öğrenci evim, öğlen, koltuktayım, elimde bir fincan kahve, tam karşımdaki aynadan kendime bakıyorum, kış ama güneşli dışarısı, Deniz'in odasından müzik sesi geliyor...
- Teşvikiye, House Cafe, arka bahçesindeyiz, camiden gelen ezan sesi, masada iki fincan, havuçlu kek ya da muffin, hava soğuk...
- Baraka gibi bir yer, burası neresi hatırlamıyorum, bir adama 'sade lütfen' diyorum, şekerli geliyor, midem bulanıyor, ayıp olmasın diye içiyorum, kış, hava kapalı, içerisi soğuk, neresi burası? Niye oradayım?
- Sabah çok erken, belki 3 - 4 falan, kuşlarla ilgili bir belgesel izliyorum, uykum mu kaçmış, yeni mi uyanmışım, kuşların kanatları çok güzel, kayalıklara konmuşlar, deniz kokuyor, sesi kısık televizyonun, ayaklarımı sehpaya uzatmışım, karanlık...
- Londra, karton bir bardak elimde, yağmur hızlanmış, üşüyorum, oturduğum yerden kalkmak istemiyorum...
Kahve kokusu - Ben - Zaman >> Deney 1
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder