Mevsimine göre değişen hallerim var. Yaz yeni başlarken dünyada tüm savaşlar bitmiş, yeryüzüne barış gelmiş, insanlık ve doğa mis gibi birbirine uymuş gibi davranırım. Kış ortası taze taze kar yağarken kendimi Paris'te kırk metrekare bir dairede yaşıyormuş, mutfağımda şişe şişe şaraplar diziliymiş ve geceleri yazmaktan gündüzleri takılmaktan uçmuş biri gibi hayal ederim. Sonbaharı omuzlarımın titremesinden anladığım zaman yaz henüz bitmemiş, daha bir iki ay güneşin yaktığı günler olacakmış, çıkılacak bir sürü yolculuk varmış gibi davranırım ve bir güzel rahatlarım. İlkbahar kış bitmeden kendini hissettirmeye başlamışsa, parklar böcekler çiçekler bir tek bana aitmiş, en güzel kitapları ben okuyormuşum, biranın da soğuğu çim üstünde gidermiş gibi hayalli hayalli dolanırım. Her 'ben' mevsiminde güzel :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder